Ο σκληρός πυρήνας του Έλληνα αντέχει, παρά τα Μνημόνια και την αγωνία της επιβίωσης

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Η ηγεσία της Αριστεράς και οι πνευματικά μπατιρημένοι  αυτόμολοι, που υποδύονται χρόνια τώρα την καθ’ ημάς «διανόηση», υφάρπαξαν μια σημαντική..
δύναμη, μια εξουσία. Την εξουσία να ονοματίζουν το «καλό» και το «κακό».
Η ενοχική Κεντροδεξιά, το πολιτικό προσωπικό της, οι καλλιτέχνες κι οι διανοούμενοι, που δεν προσκυνούσαν τα ιδεοληπτικά και ολοκληρωτικά ράκη των πάσης φύσεως «ιεχωβάδων» που πιστεύουν και στη βία, περνούσαν μέσα από την λογοκρισία και τις «επιτροπές κοινωνικών φρονημάτων», που έστησαν οι ψευτοπροοδευτικές κλίκες.
Το MEGA , η συγχωρεμένη «Ελευθεροτυπία», ο ΔΟΛ, και πλήθος μικρότερων εντύπων, η «Αυγή», τα γραφεία τύπου των αριστερών κομμάτων, εν πολλοίς και του ΠΑΣΟΚ, τα ίδια τα κόμματα και μια ψωραλέα στρατιά δημοσιογραφούντων, καθηγητάδων κι εν γένει ιντελιγκέντσηδων, που λέει κι ο Μίκης, ήταν κι ακόμη σ’ ένα βαθμό είναι μια διαρκής Ιερά Εξέταση. Μοιράζουν «πιστοποιητικά προοδευτικών φρονημάτων».
Μετά την τραγωδία του 1974, με την παλιά εθνικοφροσύνη πνιγμένη στο Πεντεμίλι της Κερύνειας, με τα σύμβολα του Έθνους λερωμένα από την προδοσία, ο απαράμιλλος ηρωισμός των εγκαταλειμμένων από τον Ιωαννίδη και την μεταπολιτευτική ηγεσία μαχητών του 1974, δεν ήταν αρκετός για να ανασχέσει την μηδενιστική πλημμυρίδα στο δημόσιο βίο.
Στα ΜΜΕ, στα Πανεπιστήμια, παντού όπου διαμορφώνεται ο δημόσιος λόγος έγινε μια μαζική έφοδος και υπερεκπροσωπήθηκαν απόψεις που εκφράζουν τα δέκατα του πυρετού, οι πιο απίθανες αποδομητικές απόψεις. Εφαρμόζοντας πιστά τον Γκράμσι και υπηρετώντας και την προσωπική τους ανέλιξη, βήμα – βήμα κατέλαβαν του Τομείς Ιστορίας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, την εκδοτική παραγωγή, ώστε να ελέγξουν στην πηγή την διαμόρφωση των διδακτικών βιβλίων κι εν γένει την βιβλιογραφία και την αποτύπωση της Ιστορίας. Στόχος ο έλεγχος και ποδηγέτηση των συνειδήσεων, να σκοτώσουν επιτέλους τον μισητό Παπαρρηγόπουλο και το εθνικό φρόνημα που διαμόρφωσε η Παιδεία από ιδρύσεως του νέου Ελληνικού Κράτους, να αμφισβητήσουν τα γεγονότα, να καθαιρέσουν τους θρύλους και τους ήρωες της αγωνιστικής πορείας του Ελληνισμού μέσα στους αιώνες. Ο πολτός που θα παρήγαγαν θα ήταν πιο εύπλαστος και δεκτικός στον μηδενισμό, μια νεολαία έτοιμη για την απέραντη χωματερή του ροζ ή κόκκινου ολοκληρωτισμού. Έπρεπε να ξηλωθεί από τις ψυχές της νεολαίας το ηρωικό πρότυπο κι η αγέρωχη περηφάνια του Έλληνα, για να καταπιεί τον πολυπολιτισμό και κανά δυο εκατομμυρία λαθραίους μουσαφιραίους. Έπρεπε να καθαιρεθούν από τις καρδιές και τις συνειδήσεις τα Σύμβολα και οι Ήρωες που ενώνουν τους Έλληνες και θεμελιώνουν το φρόνημα. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι, τέτοια νεολαία, δεν καίνε την Σημαία των αγώνων μας, δεν βανδαλίζουν τα αγάλματα των Ηρώων μας και των αληθινών πνευματικών ανθρώπων, δεν καίνε πανεπιστήμια, μαγαζιά κι ούτε γίνονται «χρήσιμοι ηλίθιοι» των ξένων ή θαμώνες σε καταλήψεις και πρόβατα του κάθε ημιμαθούς ηγετίσκου. Έπρεπε να δουλέψει δεκαετίες το σαράκι των αποδομητών, να απλωθούν σαν πνευματική χολέρα, για να φτάσουμε στην σημερινή παρακμή, με τα πανεπιστήμια χώρους εκφασισμού, πνευματικής αγκύλωσης και ανομίας και τα ΜΜΕ ή την «τέχνη» συχνά κήρυκες μισελληνισμού ή και προαγωγής ξένων συμφερόντων.
Μόλις δε κάποιος αντιδρά, ασκούν την αυθαίρετη εξουσία τους, μοιράζουν χαρακτηρισμούς για «φασίστες», «νεοναζί» κλπ. Όποιος δεν είναι σαν τα μούτρα τους, δέχεται αμέσως συκοφαντίες, ύβρεις, λοιδορίες ή απομόνωση. Δεν είναι παρά ένα είδος «ηθικής δολοφονίας».
Αυτοί και με αυτές τις νοοτροπίες στελέχωσαν, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, την μπαταρισμένη μεταπολιτευτική παράγκα. Και την Πατρίδα ξέσκισαν και τα κονόμησαν. Και το ωραίο είναι ότι το έκαναν συνήθως με έξοδα της Πατρίδας, του ίδιου του λαού. Εργοδοτήθηκαν στην Παιδεία, στα κρατικά ΜΜΕ, επιχορηγήθηκαν ως ΜΚΟ, σωματεία, ιδρύματα, έφτασαν στα έδρανα της Βουλής.
Ράγισε όμως η μόστρα τους. Ξέφτισαν εντελώς τα κουρέλια των ιδεών τους. Τόσα χρόνια είχαν την εξουσία να ονοματίζουν αυθαίρετα και ύπουλα το «καλό» και το «κακό» και τι παρήγαγαν; Την Ρεπούση, τον Βούτση, τον κανακάρη του και τους ομοίους τους.
Με αφορμή τον «αντιρατσιστικό» ξαναβγήκαν παγανιά, όπως για το Μακεδονικό, για τα Ίμια, για τους S-300, για τον Οτσαλάν, για το Σχέδιο Ανάν, πάντα ευθυγραμμισμένοι με τα συμφέροντα του τούρκικου επεκτατισμού και τον ξένο παράγοντα. Η πρώτη τους μεγάλη ήττα ήταν στο Σχέδιο Ανάν. Δεν τους πέρασε. Τζάμπα τα φράγκα των πρεσβειών κι ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος που τους εξευτέλισε. Η δεύτερη ήττα απόπειρας μαζικής ποδηγέτησης, ήταν στην εσωκομματική μάχη της ΝΔ τον Νοέμβριο του 2009. Ψώνισαν από σβέρκο. Αυτή, την τρίτη φορά, είναι πάλι ο Αντώνης Σαμαράς που το έκανε, αρνήθηκε νικηφόρα την αυθαίρετη και φασιστοειδή εξουσία τους να συκοφαντούν όποιον διαφωνεί με αυτούς.
Θα ‘ρθει λοιπόν ο νόμος, με τον οποίο ο Πρωθυπουργός θέλει να βελτιώσει την υφιστάμενη από το 1979 νομοθεσία κατά του ρατσισμού. Σε αυτήν περιλαμβάνεται η ποινικοποίηση της άρνησης των Γενοκτονιών του Ποντιακού Ελληνισμού, των αδελφών Αρμενίων από τους Τούρκους και των Εβραίων από τους Ναζί. Αναμένω την ψηφοφορία για να δω κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Να δω ποιος θα πάει για κατούρημα την ώρα της ψηφοφορίας, τι θα ψελλίζουν οι αποδομητές της αριστεράς και θα τους βλέπουν εκατομμύρια Μικρασιατών στην καταγωγή Ελλήνων. Να δω με τι μούτρα θα πάνε, μετά στις εκδηλώσεις Μνήμης, τι θα λένε στους «δεκάρικους» χαιρετισμούς για την 19^η Μαΐου και την 24^η Απριλίου. Τότε θα είναι πια η ώρα που εμείς όλοι, θα ονοματίσουμε το αληθινό καλό και το κακό, την ασέβεια, την αναίσχυντη υποκρισία και τους φορείς της.
Η αυθαίρετη εξουσία τους τελειώνει. Απέτυχαν. Οι ελληνικές λέξεις άντεξαν και κράτησαν το αληθινό νόημα τους. Ο σκληρός πυρήνας του Έλληνα αντέχει, παραμένει αλώβητος. Παρά τα Μνημόνια, την αγωνία της επιβίωσης. Γιατί η δανειακή σύμβαση και η κρίση μια μέρα θα έχουν τελειώσει. Η Ελλάδα όμως δεν τελειώνει….

Η πιο αποτελεσματική αντιρατσιστική πολιτική είναι η συντριβή της λαθρομεταναστευτικής εισβολής

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Λοιπόν, αδέρφια, ναι, είναι αλήθεια. Πολλοί εκ των εταίρων μας έχουν δρακόντειους νόμους κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας...
Την πιο αυστηρή νομοθεσία την έχουν οι Γερμαναράδες. Στο δε Βέλγιο μπορείς να κονομήσεις μέχρι 8 χρονάκια κάθειρξη. «Τρίτη, Πέμπτη μακαρόνια, φάτε μάγκες βγάλτε χρόνια και την Κυριακή έχει κρέας, τζάμπα είναι κι ο κουρέας». Ήρθε κι η κυρία Μάλστρομ, σκανδιναβικής εκτροφής υποθέτω, και μας κούνησε το δάχτυλο να εναρμονιστούμε κι άλλο με την Απόφαση Πλαίσιο 2008/913 «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου».
Ξέρετε γιατί οι βόρειοι έχουν τέτοιο νταλκά και τέτοιους νόμους; Να σας πω εγώ. Γιατί ιστορικά είναι βουτηγμένοι στις ενοχές. Γιατί ο ρατσισμός υφέρπει στις κοινωνίες τους κι ήταν κολαούζοι του Αδόλφου.
Η Γερμανία είναι η Πατρίδα του Φυλετικού Ρατσισμού. Αυτή έδωσε το εφαρμοσμένο know how, πως βάζεις στην μηχανή του κιμά Εβραίους, Έλληνες, Ρώσους, τσιγγάνους, Πολωνούς, ανάπηρους κλπ. Κι ακόμη το μάτι τους γυαλίζει.
Το Βέλγιο είναι η χώρα των Βαλλόνων και των Φλαμανδών. Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί είχαν φοβερές απώλειες. Τρεις από διάρροια και δυο στραμπουληγμένους αστραγάλους. Οι δυο άσπονδοι μέτοχοι του κράτους – εταιρεία, συναγωνίστηκαν ποιος θα δώσει τους περισσότερους εθελοντές στα Waffen SS για το ανατολικό μέτωπο. Ξεχώριζε όμως ο Βαλλόνος Λεόν Ντεγκρέλ, που πέθανε εξόριστος στην Ισπανία, φιλοξενούμενος του Φράνκο κι αμετανόητος. Το κόμμα του, οι Ρεξιστές, πριν τον πόλεμο είχε φτάσει στο 20%! Όταν με τις χιλιάδες άνδρες του και την στολή των SS παρήλαυνε στην βελγική πρωτεύουσα, χιλιάδες πολιτών τους έραιναν με λουλούδια.
Γι’ αυτόν είχε πει ο Αδόλφος «αν είχα έναν γιο, θα ήθελα να ήταν ο Λεόν»! Τι συγκινητικό, ε;
Οι Ολλανδοί αφού κάτι λίγοι σκέφτηκαν να υπερασπιστούν την χώρα λακκούβα μετά το ξανασκέφτηκαν καλύτερα, κουνούσαν το μαντήλι στους διερχόμενους ναζί κι ύστερα μερικές χιλιάδες στρατεύτηκαν στα SS, για να μην υστερήσουν από τις γύρω χώρες.
Η Ιστορία της κατοχικής Γαλλίας είναι μια Ιστορία μαζικού δωσιλογισμού. Στην γαλλική  Μεραρχία Εθελοντών των Waffen SS «Καρλομάγνος» υπηρέτησαν στο Ανατολικό Μέτωπο συνολικά μερικές δεκάδες χιλιάδες…μόνο. Διότι οι Γερμανοί αρνήθηκαν το αίτημα οι Γάλλοι εθελοντές να πολεμήσουν με γαλλικές στολές, γάλλους αξιωματικούς και υπό γαλλική σημαία. Αλλιώς θα ήταν εκατοντάδες χιλιάδες, σε μια χώρα όπου τα φιλοναζιστικά αισθήματα υπονόμευσαν την άμυνα της χώρα το 1939-40, ο αντισημιτισμός είχε χτυπήσει ταβάνι κι ο ήρωας του Α’ ΠΠ, ο Στρατάρχης Πεταίν, έγινε νούλα των Γερμανών και πέθανε ως προδότης στη φυλακή. Αν δεν υπήρχε ο σπουδαίος Ντε Γκωλ, η Γαλλία θα έβγαινε ατιμασμένη από τον Β’ ΠΠ, σαν τροτέζα της Βουλώνης.
Η κυρία επίτροπος, αν ξέρει την Ιστορία των σκανδιναυικών χωρών, μπορεί να σας πει για την ψιλοαντίσταση της Δανίας και μετά για το «Freikorp Danmark», το «Εθελοντικό Σώμα Δανία» των SS, με το οποίο οι χιλιάδες Δανοί SS μετά ενώθηκαν με τις χιλιάδες Νορβηγούς, Σουηδούς και Φιλανδούς εθελοντές στην μεραρχία «Nordland».
Και πολέμησαν γενναιότατα όλοι αυτοί για την φυλετική θεωρία και την επικράτηση του Εθνικοσοσιαλισμού. Όταν έπεφτε το Βερολίνο, αυτοί οι ξένοι εθελοντές υπερασπίζονταν με φανατισμό τον Αδόλφο, ώσπου τίναξε τα μυαλά του στον αέρα.
Χώρια βέβαια τις αμέτρητες χιλιάδες που υπηρέτησαν ένοπλα τον κατακτητή μέσα στις κατεχόμενες χώρες τους.
Έχουν λοιπόν οι εταίροι μας θάψει πολύ πράμα στην αυλή τους, όπως η γάτα ξέρετε τι και εδώ και χρόνια φτιάχνουν …νόμους.
Εμάς όμως δεν μας αφορούν οι ενοχές τους, γιατί είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα (μέχρι Ινδική, Αραβική, Αγγλική, κι Αρμενική Λεγεώνα είχαν οι Γερμανοί!), που δεν έστειλε εθελοντές στο Ανατολικό μέτωπο να φορέσουν την στολή των SS ή της Βέρμαχτ. Προσπάθησε να το κάνει η δοσιλογική ΕΣΠΟ και την αφάνισε η ΠΕΑΝ του Περρίκου ανατινάζοντας τα γραφεία τους στην Πατησίων. Για να τον συκοφαντήσει τότε το ΚΚΕ ως …προδότη, ενώ ήδη οι Γερμανοί τον είχαν ντουφεκίσει, αφού του παρουσίασαν όπλα για την  γενναία στάση του. Πέραν των λίγων χιλιάδων ταγματασφαλιτών που έδρασαν μόνο στην Ελλάδα, του Πούλου που για λίγο πήγε με τους δωσίλογους του να κυνηγήσει γιουγκοσλάβους αντάρτες στην Σλοβενία, κανείς Έλληνας, πλην ενός (1), του Σεβαστιανού Φουλίδη, ορκισμένου αντικομμουνιστή και πράκτορα της Abwher από προπολεμικά, δεν πολέμησε στο Ανατολικό Μέτωπο με γερμανική ή άλλη στολή του Άξονα.
Ούτε και μπόρεσαν να στήσουν ναζιστική οργάνωση της προκοπής.
Γιατί λοιπόν τόση πρεμούρα να φορέσουμε καπέλο ένα νόμο με περίεργους όρους περί «εχθροπάθειας» και πρόκλησης «μίσους»; Όροι υποκειμενικοί, με ερμηνεία λάστιχο, που θα δημιουργήσουν εγκλήματα γνώμης.
Δεν χρειαζόμαστε τέτοιες ολοκληρωτικές διατάξεις, όσο κι αν αρέσουν στον κύριο Ρουπακιώτη και κάποιους άλλους. Υπάρχει νόμος, ο 927/1979, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Διώκει αυτεπάγγελτα πράξεις ή ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά ομάδων ή ατόμων λόγω φυλετικής ή εθνικής καταγωγής ή θρησκεύματος.
Υπάρχει ο Ποινικός Κώδικας, όπου στην παράγραφο 3 του άρθρου 79 του Ποινικού Κώδικα, προβλέπεται το ρατσιστικό κίνητρο ως επιβαρυντική περίσταση σε οποιοδήποτε έγκλημα. Χωρίς όμως «τρύπες» για υποκειμενικές ερμηνείες.
Αν ψηφιστεί ως έχει το έκτρωμα αυτό, τότε, πχ θα διώκονται οι ιερείς μας, όταν θα κηρύττουν στις εκκλησίες μας κατά των μαρτύρων του Ιεχωβά. Θα διώκονται οι Αξιωματικοί όταν θα μιλούν στους στρατιώτες τους για τον εχθρό, για τους φονιάδες, βιαστές,  λεηλάτες και καταπατητές της Κύπρου. Θα διώκεται όποιος θα επισημαίνει τον αναχρονισμό και την βαρβαρότητα του Ισλάμ. Του Ισλάμ της βίας κατά των γυναικών, των ομοφυλοφίλων, του Ισλάμ της κλειτοριδεκτομής, των απαγχονισμών και της Γενοκτονίας των Χριστιανών της Συρίας.
Θα διώκεται η μισή Αριστερά για τον εγκωμιασμό των κομμουνιστικών καθεστώτων κι η Ρεπούση για το περί «συνωστισμού» πόνημα της και την αποχώρηση της στην ενός λεπτού σιγή στη Βουλή, για την Μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Αν ο στόχος κάποιων είναι να εξουδετερώσουν την άνοδο της Χρυσής Αυγής με τέτοια κατασταλτικά μέτρα, που θα διώκουν πεποιθήσεις και γνώμες, γιατί τα αληθινά ρατσιστικά εγκλήματα ήδη διώκονται, τότε πρόκειται περί ανοησίας που θα την γιγαντώσει.
Η πιο αποτελεσματική αντιρατσιστική πολιτική είναι η συντριβή της λαθρομεταναστευτικής εισβολής, η απέλαση των παρανόμων και η γρήγορη απόδοση πολιτικού ασύλου, στους λίγους που το δικαιούνται, με παράλληλη άμβλυνση των κοινωνικών αντιθέσεων. Η απάντηση είναι ασφαλή σύνορα, ασφαλείς δημόσιοι χώροι, ασφαλή σπίτια.  Το κράτος δικαίου και η πατριωτική πολιτική.
Η Απόφαση Πλαίσιο θέτει τους στόχους, δεν σε υποχρεώνει στο πως θα τους πετύχεις. Κι εμείς έχουμε ήδη υπερεπάρκεια νόμων και για τον ρατσισμό. Δεν μας αφορούν οι ενοχές των βόρειων ευρωπαίων. Δεν αφορούν τα εθνικά συμφέροντα οι ιδεοληψίες της όποιας αριστεράς, που προσπαθεί ως σημαιοφόρος της πολιτικής ορθότητας να επιβάλλει διατάξεις ολοκληρωτικού χαρακτήρα.
Αντίκεινται στο πολιτικό DNA της Κεντροδεξιάς, αντίκεινται στην δημοκρατία.
Τί χρειαζόταν αυτή η πρωτοβουλία και ποιοι την είχαν, όταν ο Πρωθυπουργός εργάζεται είκοσι ώρες το 24ωρο, όταν δίνει αγώνα να προσελκύσει επενδύσεις και να αντιμετωπίσει την ανεργία; Ποιους βοηθάει αυτή η αντιπαράθεση; Αποδυναμώνει την Κεντροδεξιά, συσπειρώνει την Αριστερά και ηρωοποιεί την Χρυσή Αυγή. Είναι λοιπόν χρέος των βουλευτών της ΝΔ αλλά και κάθε εχέφρονα πατριώτη βουλευτή ή μη, να μην επιτρέψει αυτό το παιχνίδι σε βάρος της παράταξης, της δημοκρατίας και της χώρας. Όποιου του αρέσει να πλάθει παράξενες λέξεις, όπως «εχθροπάθεια», ας πάει να παίξει επιτραπέζιο παιχνίδι ή τίποτε άλλο με τους κολλητούς του…