Η Μαρία Ρεπούση μπορεί να είναι μεγάλη επιστήμονας. Μπορεί να ξέρει ιστορία που εμείς οι κοινοί θνητοί δε γνωρίζουμε... Και μπορεί εν πάση περιπτώσει να θεωρεί τον εαυτό της προοδευτικό και να υποστηρίζει τη γνώμη της μέχρι τέλους. Όμως, το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον έχει ξεφύγει και οι δηλώσεις που κάνει έχουν μια και μοναδική σκοπιμότητα. Να συζητηθεί το όνομά της. Να δει την εικόνα της στην τηλεόραση και τις εφημερίδες.Είναι αυτό το αδιάκοπο κυνήγι της διασημότητας. Εκεί που δε σε ήξερε κανένας φροντίζεις να σε μάθουν όλοι.Δεν ξέρουμε αν η τελευταία της τοποθέτηση είναι σωστή. Αν υπήρξε δηλαδή χορός του Ζαλόγγου ή όχι. Ποιος να το βεβαιώσει άλλωστε; Μήπως υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες που είδαν τις Σουλιώτισσες να βουτάνε; Μόνο ο μύθος έχει μείνει και κανείς δεν μπορεί να τον αποδείξει. Δεν είναι σαν την άλλη υπόθεση με τον «συνωστισμό» στη Σμύρνη διότι αυτός έγινε σχετικά… πρόσφατα. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες της καταστροφής και του διωγμού της Σμύρνης, τι να μας πει λοιπόν η Ρεπούση.Αδιαφορούμε, επομένως, για τις θέσεις της, την ιστορική της επάρκεια και την επιστημοσύνη της. Δε μπορούμε, όμως, να αδιαφορούμε γι’ αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις που η ίδια έχει επιλέξει να παίξει προκειμένου να προκαλέσει. Εκτός από αυτούς που συμφωνούν με την κυρία Ρεπούση υπάρχουν κι αυτοί που διαφωνούν και πληρώνουν κι εκείνοι το μισθό της. Ας σταματήσει, λοιπόν, να προκαλεί κι ας κοιτάξει να κάνει τη δουλειά της όσο καλύτερα μπορεί. Διότι απ’ όσο γνωρίζουμε το κοινοβουλευτικό της έργο είναι μηδαμινό, περιορίζεται σε λεκτικούς διαξιφισμούς που παίζουν στα κανάλια και τα ραδιόφωνα.Στη Βουλή δε μπήκε για να διδάξει ιστορία, αλλά για να υπηρετήσει τον πολίτη. Με… άλματα στο γκρεμό της δικής της λογικής, δεν προσφέρει καθόλου καλές υπηρεσίες στην πατρίδα.
Antinews.gr
Χτυπάει ξανά η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, η οποία σε νέα της συνέντευξη διευρύνει το ρεπερτόριο με τις διαφορετικές απόψεις.. της περί Ιστορίας και χαρακτηρίζει το χορό του Ζαλόγγου «εθνικό μύθο». Ειδικότερα, η κυρία Ρεπούση, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha, σε ερώτηση για το χορό του Ζαλόγγου απάντησε ότι «κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους». Αναλυτικότερα: «Εφόσον η Πολιτεία αναγνωρίζει το δικαίωμα της υιοθεσίας σε ετεροφυλόφιλους οφείλει να το αναγνωρίζει και σε ομοφυλόφιλους» δήλωσε αρχικά η Μαρία Ρεπούση. «Υπάρχει μια πολύ μεγάλη συζήτηση σε ό,τι αφορά την ανάγκη του παιδιού να ταυτίζεται με ένα συγκεκριμένο φύλο. Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει στην Ελλάδα αυτή η ομοφοβία. Η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα του καθενός. Η ταυτότητα του φύλου είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Δεν με ενοχλεί καθόλου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα» πρόσθεσε. Με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ τάχθηκε κατά της ποινικοποίησης της μνήμης: «Είμαι κατά της ποινικοποίησης της μνήμης. Το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική επιστήμη είναι υποχρεωμένη να δεχθεί τις πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα να τιμωρούνται όσοι έχουν διαφορετική άποψη. Δεν έχω καμία επιφύλαξη με τη διάταξη που προτείνει το σχέδιο νόμου του Ρουπακιώτη» είπε χαρακτηριστικά. Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 989, η κυρία Ρεπούση σχολίασε: «Χώρες της Βαλτικής έχουν χαρακτηρίσει γενοκτονίες τα σταλινικά εγκλήματα. Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα εγκλήματα της Βαλτικής γενοκτονίες; Δεν είναι ότι οι ιστορικοί αρνούνται αυτά τα εγκλήματα. Κορυφαίο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας είναι το Ολοκαύτωμα. Οι ιστορικοί, είμαστε πιο προσεκτικοί με τη χρήση των όρων. Δεν σημαίνει ότι δεν έγιναν εγκλήματα». Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ επισήμανε ακόμη: «Δεν θέλουμε να ποινικοποιείται η ελεύθερη έκφραση ή η έκφραση άλλης άποψης. Είμαστε κατά της ποινικοποίησης της μνήμης, η πλειοψηφία είναι κατά» και, αναφερόμενη στην επιστολή που έστειλε, δήλωσε ότι «η επιστολή μου ήταν ιδιωτική που απευθύνθηκε σε συναδέλφους μου. Έλεγα ότι ενδέχεται στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο να υπάρχει διάταξη για ποινικοποίηση της μνήμης. Ήταν μια επιστολή που έλεγε ''στο βαθμό που υπάρχουν αντίστοιχες προβληματικές διατάξεις έχετέ το υπόψη σας''. Αν υπερασπίζομαι ό, τι υπερασπίζομαι, είναι γιατί δεν θέλω να βγαίνουν νόμοι για το τι θα λένε και θα γράφουν οι ιστορικοί». «Το πρόβλημα μ' αυτό το σχέδιο νόμου το έχουν αυτοί που ασκούν ρατσιστική βία και αυτοί που παρακινούν σε ρατσιστική βία. Η Πολιτεία οφείλει να περιφρουρήσει αν ο λόγος είναι ρατσιστικός και οδηγεί σε πράξη βίας. Υπάρχει αναγκαιότητα να θωρακίσουμε τη Δημοκρατία» πρόσθεσε. Για τη Χρυσή Αυγή, η κυρία Ρεπούση δήλωσε πως «η ΧΑ υποσκάπτει τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος, χρησιμοποιώντας τα ίδια τα όπλα που της δίνει η Δημοκρατία». Ερωτηθείσα αν νιώθει θύμα, η κυρία Ρεπούση απάντησε: «Ασκείται μια τρομοκρατία στη δική μου περίπτωση. Η Δημοκρατία μας έχει να χάσει από αυτή την άσκηση πίεσης και τρομοκρατίας. Δεν αισθάνομαι θύμα. Οι τακτικές ιεράς εξέτασης έχουν περάσει. Διεκδικώ το δικαίωμά μου να απαντώ με το δικό μου τρόπο, δεν πρόκειται κανείς να με βάλει στη λογική του μαύρου-άσπρου. Καμιά φορά κάνω το λάθος να μιλώ στην πολιτική με ιστορικούς όρους. Διεκδικώ μια ιστορική καθαρότητα». Ερωτηθείσα δε, αν υπήρξε ο χορός του Ζαλόγγου, υποστήριξε ότι «κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους». Για το βιβλίο της Ιστορίας και τον ''συνωστισμό'', είπε ότι «υπήρξε μεγάλη εκμετάλλευση. Ακόμα φέρνουν στην επιφάνεια βιβλίο που έγραψα και η λέξη συνωστίζονται διορθώθηκε αμέσως. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό σχολικό βιβλίο, είχε μια ατυχή έκφραση, διορθώθηκε αμέσως. Δεν υπήρχε η λέξη ''συνωστισμός'' υπήρχε το ρήμα στην περιγραφή μιας αθρόας προσέλευσης. Εμείς αμέσως είπαμε πως δεν είναι σωστή η λέξη συνωστισμός επειδή προσβάλλει τις μνήμες ανθρώπων. Δεν θέλαμε να πούμε ότι στη Σμύρνη έγινε συνωστισμός». Πρόσθεσε ότι «γενικότερη τάση της ιστορίας είναι να μαθαίνουμε από το παρελθόν για να προσπαθήσουμε να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας. Πιο πάνω είναι το να μπορεί κανείς να διαβάζει ιστορικά τα πράγματα, να μη στέκεται σε μια αλήθεια αλλά να βλέπει και τις άλλες αλήθειες».topstory.gr
Στα 19 τους χρόνια, οι φοιτητές τότε Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, με μία παράτολμη ενέργειά τους, κατεβάζουν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία.. στις 30 Μαΐου 1941.
Ξημερώματα της 30ης Μαΐου 1941 και δύο νέοι φοιτητές σκαρφαλώνουν στον Ιερό Βράχο και κατευθύνονται προς τον Παρθενώνα με στόχο να κατεβάσουν τη γερμανική σημαία του Γ’ Ράιχ.
Είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης.
Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας συλλαμβάνουν το παράτολμο σχέδιο ένα ανοιξιάτικο σούρουπο, όταν από το Ζάππειο αντίκρισαν την Ακρόπολη. Αποφασίζουν να το υλοποιήσουν, φροντίζοντας μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, αφού τυχόν αποτυχία σήμαινε θάνατο.
Οι δύο φοιτητές πηγαίνουν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διαβάζουν ό,τι σχετικό υπάρχει με τον Ιερό Βράχο: τις σπηλιές, τις τρύπες και κάθε λογής χάρτες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλαμβάνονται ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.
Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Ήταν η κατάλληλη στιγμή να δώσουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στο γόητρο του κατακτητή. Θα δρούσαν το ίδιο βράδυ. Μόνα τους όπλα ένα φανάρι και ένα μαχαίρι.
Ώρα 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης βρίσκεται στα Προπύλαια. Ο Γλέζος και ο Σάντας πηδούν τα σύρματα, σέρνονται ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και χρησιμοποιούν τις σκαλωσιές των αρχαιολόγων προκειμένου να ανεβούν.
Προχωρούν προς τον ιστό της σημαίας και για καλή τους τύχη εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας φρουρός που θα μπορούσε να τους ανακαλύψει. Με γρήγορες κινήσεις κατεβάζουν το σύμβολο του Γ’ Ράιχ το οποίο μάλιστα ήταν τεραστίων διαστάσεων.
Διπλώνουν τη σημαία και ακολουθούν την ίδια διαδρομή προκειμένου να κατέβουν καταφέρνοντας να μη γίνουν αντιληπτοί για ακόμη μια φορά.
Νωρίς το πρωί της επομένης η γερμανική φρουρά μένει εμβρόντητη μπροστά στο θέαμα του κενού ιστού. Οι γερμανικές αρχές διατάζουν ανακρίσεις, εκτελούν τους άνδρες της φρουράς και απαλλάσσουν τους Έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής από τα καθήκοντά τους.
Η σβάστικα θα αντικατασταθεί μόλις στις 11 το πρωί, ωστόσο αυτές οι ώρες που ο ιστός παρέμεινες κενός αποτέλεσαν το πιο ισχυρό τονωτικό για το ηθικό των Ελλήνων. Στην ουσία η υποστολή του ναζιστικού συμβόλου αποτέλεσε την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα και αποτέλεσε την απαρχή της οργάνωσης του αντιστασιακού κινήματος.
Το περιστατικό έγινε γνωστό μέσα από δύο ταυτόχρονες δηλώσεις του Μανώλη Γλέζου στον “Ριζοσπάστη” και του Λάκη Σάντα στην “Ελευθερία” στις 5 Μαρτίου του 1945. ksipnistere.blogspot.gr
Η Γενοκτονία και ο Ξεριζωμός των Ελλήνων, από μια περιοχή στην οποία ο Ελληνισμός είχε συνεχή και λαμπρή παρουσία 2.800 ετών, ολοκληρώθηκε το 1924, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Έλληνας του Πόντου.
Η άφιξη των Ποντίων στις Νέες Πατρίδες ήταν η απαρχή μιας δύσκολης, αλλά και συνάμα δημιουργικής πορείας για τον ποντιακό ελληνισμό. Οι περισσότεροι Πόντιοι εγκαταστάθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα. Στα Γρεβενά και όπου αλλού εγκαταστάθηκαν, πρόσφεραν πολλά, τόσο στην οικονομική ζωή της περιοχής, όσο και στην πνευματική ζωή μέσα από τις παραδόσεις και τα έθιμά τους.
Μόλις 19 χρόνια μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού από την ελληνική Βουλή, η ανάγκη για διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας είναι επιτακτική. Η ιστορική μνήμη, η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, η έννοια του Έθνους αποτελούν στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Χωρίς γνώση της ιστορίας δεν υπάρχει εθνική συνείδηση και φρόνημα. Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και ταυτόχρονα τονώνει την εθνική μας συνείδηση. Στη δύσκολη εποχή μας υπάρχουν ιδανικά που παραμένουν ζωντανά, όπως η εθνική υπερηφάνεια και η αίσθηση του εθνικού συμφέροντος.
Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την ιστορική μνήμη, τον αγώνα και τη δύναμη του Ποντιακού Ελληνισμού μπορούμε να σταθούμε όρθιοι και να προχωρήσουμε μπροστά ενωμένοι με ελπίδα και αισιοδοξία.
Τιμολέων Κοψαχείλης
Βουλευτής Π.Ε. Γρεβενών
