Ο νυν ηγέτης της Συριακής αντιπολίτευσης, πρόεδρος του « Εθνικού Συριακού Συνασπισμού» , κ. Ζόρζ Σάμπρα (κατά διαβολική σύμπτωση.. εξελέγη σε αυτό το αξίωμα στις 22/04/13 , ημερομηνία απαγωγής των δυο επισκόπων) πρόσφατα διαβεβαίωσε το Διεθνές Παρατηρητήριο (World Watch Monitor 24/05/13):
« Στη Συρία έχουμε χιλιάδες εκκλησίες και κανείς δεν μπορεί να δώσει ούτε ένα παράδειγμα εκκλησιαστικού διωγμού από μουσουλμάνους ... Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι χριστιανοί βρίσκονται υπό πίεση λόγω του θρησκεύματός τους...Ίσως να υπάρχουν σποραδικά ασήμαντα περιστατικά. Ας μην υπερβάλουμε... » . Ο Διεθνής Τύπος έχει άλλη άποψη σχετικά με την τύχη των χριστιανών και συνεχώς νέα στοιχεία βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Βloomberg και New American (27/05/13), ένας «στρατηγός» του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», ο Αμπντέλ Χαμίντ Ζακαριά, εξήγγειλε την απειλή εξολόθρευσης των μειονοτήτων στη Συρία κατά τη διάρκεια συνέντευξής του την περασμένη εβδομάδα στον τηλεοπτικό σταθμό Αλ Αραμπίγια (μέσω Τουρκίας). Απείλησε ότι αν οι «δυνάμεις του Άσαντ κατορθώσουν να καταλάβουν την πόλη του Αλ Κουσσέιρ, τότε θα σβήσουμε από το χάρτη όλες τις μειονότητες. Δεν θέλουμε να συμβεί, αλλά θα είναι μια επιβεβλημένη πραγματικότητα για όλους. Θα πρόκειται για καθαρό σεκταριστικό αιματοκύλισμα».
Η Οργάνωση για την υπεράσπιση των Ελευθεριών « Βολταίρος » αναφέρει στην ιστοσελίδα της ότι ήδη περισσότεροι από 80.000 χριστιανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την στρατηγικής σημασίας πόλη Αλ Κουσσέιρ, για να διαφύγουν από τους Τζιχαιστές. Το New American επιμένει ότι « οι μειονοτικές κοινότητες και ειδικότερα οι χριστιανοί έχουν στοχοποιηθεί από τις δυνάμεις των ανταρτών. Αν υλοποιηθεί η απειλή της εξόντωσης τα αποτελέσματα θα είναι αδιανόητα. Το αίμα και η φρίκη δεν θα έχουν προηγούμενο». Ο αμερικανός γερουσιαστής Rand Paul προειδοποίησε τους συναδέλφους του ότι « με την ψήφο τους για παροχή όπλων στην αντιπολίτευση καθίστανται σύμμαχοι της Αλ Κάιντα».
Η ορθόδοξη Εκκλησία είχε καταγγείλει από την αρχή της σύρραξης διωγμούς των χριστιανών και οι μαζικές εκκαθαρίσεις ξεκίνησαν από την πρώτη μέρα που ξέσπασε η κρίση. Οι χριστιανικοί πληθυσμοί έχουν γίνει ο στόχος μιας εθνοκάθαρσης που συντελείται από μουσουλμάνους αντάρτες με διασυνδέσεις στην Αλ Κάιντα. Ειδικότερα, κατά το δελτίο τύπου της Συρορθόδοξης Εκκλησίας, μέλη της εξτρεμιστικής οργάνωσης «Ταξιαρχία του Φαρούκ» ( στην οποία ανήκει και ο γνωστός νεκροφάγος κανίβαλλος , Χαλίλ Αλ Χαμάντ) αναζητούσαν πόρτα -πόρτα τους «οπαδούς του Χριστού» και τους διέταζαν να εγκαταλείψουν άμεσα τις εστίες τους χωρίς να πάρουν τίποτα μαζί τους ώστε να καρπωθούν τα επινίκια, τα λεγόμενα «χριστιανικά λάφυρα».
Στην πόλη Χομς (αρχαία ΄Εμμεσα) μόνο τον περασμένο Απρίλιο, πάρα πολλές εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς ενώ στο σύνολό τους έχουν βεβηλωθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου.Από την ίδια πόλη εκτοπίστηκαν δια της βίας 50.000 χριστιανοί ενώ πολλές εκατοντάδες -ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά- θανατώθηκαν σύμφωνα με εκθέσεις ανθρωπιστικών ενώσεων (Παρατηρητήριο Χριστιανοφοβίας ).
Οι σουννίτες μουσουλμάνοι που πλεονάζουν στους αυτόχθονες αντάρτες αποτελούν και την πλειοψηφία του Συριακού πληθυσμού που ανέρχεται σε 22.000.000. Οι μειονοτικές ομάδες, σιητών, χριστιανών και εβραίων αντιπροσωπεύουν το 20% με 30% των Συρίων. Μέλη αυτών των κοινοτήτων έχουν υποστεί τα πάνδεινα από την μία ή την άλλη ένοπλη ομάδα για την υποστήριξή τους στο μη θεοκρατικό, κοσμικό κράτος του Άσαντ που διαχρονικά έχει εγγυηθεί την προστασία τους από κάθε ισλαμιστική βία.
Οι αρμόδιες για θέματα προσφύγων οργανώσεις τους έχουν καταγράψει μαρτυρίες χριστιανών που εξωθούνταν σε φυγή υπό την απειλή εκτέλεσης και εκβίασης ότι θα δημοσίευαν παραπλανητικά τις φωτογραφίες των κακοποιημένων σωρών τους στον Καταριανό Σταθμό Αλ Τζαζίρα ως πράξεις βιαιότητας των κυβερνητικών.
Εκπρόσωπος τύπου του Διεθνούς Ιδρύματος Χριστιανικής Βοήθειας «Βαρνάβας » (Barnabas Fund) απαριθμεί σε τουλάχιστον 200, τους δολοφονημένους χριστιανούς κατά τις πρώτες μόνο ημέρες της εξέγερσης. Άλλες εκθέσεις υποστηρίζουν ότι αλλεπάλληλες απαγωγές χριστιανών πραγματοποιούνται για να χρησιμοποιηθούν ως ανθρώπινες ασπίδες. Χριστιανοί που δέχθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους συλλαμβάνονταν στα περίχωρα και υποχρεώνονταν να παραμένουν σε τζαμιά ως ανθρώπινες ασπίδες .
Σύριος ιερέας από την Χαμαντίγια αναφέρει στη Βρεττανική έκδοση του Daily Telegraph πως «οι αντάρτες θεωρούσαν ότι εφόσον οι χριστιανοί στηρίζουν τον Άσαντ, ο στρατός δε θα βάλλει κατά αυτών των χώρων».
Ο γενικός διευθυντής της καθολικής «Ένωσης Πρόνοιας της Εγγύς Ανατολής» (CNEWA), κ.Ισάμ Μπισάρα καταγγέλλει ότι μουσουλμάνοι μιλιταριστές χρησιμοποίησαν πολλές εκκλησίες σαν ορμητήρια και τους πιστούς ως ανθρώπινες ασπίδες. Τονίζει επίσης ότι πολλές εικόνες και κειμήλια βανδαλίστηκαν από τους παραστρατιωτικούς αντάρτες.
Εκκλησία κατεστραμμένη από ρουκέτα ανταρτών, Χομς
Χριστιανός εκτελείται δια σύνθλιψης με βράχους, χωριό Ντέρα
agioritikovima.gr
Χρήσιμο για όλους μας, που θεωρούμε ορισμένα πράγματα ΟΠΩΣ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ως δεδομένα:..pentapostagma.gr
Οι πρόσφατες απαγωγές του συροϊακωβίτη Αρχιεπισκόπου Γιοχάνα Ιμπράημ και του Ελληνορθόδοξου ομολόγου του Παύλου.. δεν αντανακλούν μόνο την αυξανόμενη βία του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, αλλά και την κλιμάκωση της κρίσης για τους Χριστιανούς σε όλο τον αραβικό κόσμο – η οποία θα μπορούσε να καταλήξει στην ολοκληρωτική εκδίωξή τους, σχολιάζει ο Fiorello Provera, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.Σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το 80% όλων των θρησκευτικών διώξεων σε όλο τον κόσμο το 2012 ήταν εναντίον Χριστιανών. Αυτή η απότομη αύξηση των διακρίσεων κατά των χριστιανικών κοινοτήτων, σε χώρες όπου έζησαν για πολλούς αιώνες, μπορεί να εξηγηθεί σε μεγάλο βαθμό από την αύξηση του ισλαμικού φανατισμού και την άνοδο του πολιτικού Ισλάμ στον απόηχο της Αραβικής Άνοιξης. Καθώς τα ισλαμικά κόμματα έχουν πάρει την εξουσία στην περιοχή, ένα κύμα εκφοβισμού και διακρίσεων έχει εξαπολυθεί στους χριστιανικούς πληθυσμούς των μειονοτήτων.Για παράδειγμα, στις 26 Φεβρουαρίου, σε μια αγορά ενδυμάτων στη Βεγγάζη της Λιβύης, τα μέλη μιας ισχυρής ισλαμικής πολιτοφυλακής περικύκλωσαν δεκάδες Αιγύπτιους Χριστιανούς Κόπτες – που αναγνώρισαν από σταυρούς που είχαν σε τατουάζ στους δεξιούς καρπούς τους – τους οποίους στη συνέχεια βασάνισαν και απείλησαν με εκτέλεση. Μεταξύ των θυμάτων ήταν ένας Κόπτης ιερέας, τον οποίο οι απαγωγείς χτύπησαν σοβαρά πριν του ξυρίσουν το κεφάλι και το μουστάκι του. Ιερείς έχουν επίσης δεχθεί επίθεση στην Τρίπολη και εκκλησίες έχουν καεί. Όλα αυτά στέλνουν ένα σαφές μήνυμα: οι μη μουσουλμάνοι δεν είναι ασφαλείς στη Λιβύη.Ενώ η Λιβύη δεν έχει σημαντική θρησκευτική μειονότητα, εκατοντάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι ζουν και εργάζονται στη χώρα, όπου ο χριστιανικός προσηλυτισμός είναι παράνομος – και όπου μπορεί να κατηγορηθείς για προσηλυτισμό απλά και μόνο επειδή έχεις μια Βίβλο. Αλλά η ελεγχόμενη από την Μουσουλμανική Αδελφότητα κυβέρνηση της Αιγύπτου δεν φαίνεται ιδιαίτερα πρόθυμη να προστατεύσει τους χριστιανούς πολίτες της στη Λιβύη. Έκανε μόνο μια χλιαρή έκκληση για την απελευθέρωση των κρατουμένων πολιτών της.Αυτό αντανακλά την παρόμοια επιδείνωση της κατάστασης για τους χριστιανούς στην Αίγυπτο, όπου αντιπροσωπεύουν περίπου το 15% του πληθυσμού. Στις αρχές Απριλίου, η κηδεία τεσσάρων χριστιανών που σκοτώθηκαν κατά τις θρησκευτικές ταραχές λίγες ημέρες πριν, στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μάρκου (έδρα της Κοπτικής Εκκλησίας στο Κάιρο), κατέληξε σε χάος, με χιλιάδες πενθούντες να δέχονται επίθεση καθώς προσπαθούσαν να φύγουν μετά την τελετή. Η αστυνομία έριξε δακρυγόνα, παρακολουθώντας αυτούς που έριχναν μολότοφ έξω από τον ναό, πετούσαν πέτρες και πυροβολούσαν αυτούς που ήταν μέσα. Τουλάχιστον δύο έχασαν τη ζωή τους και 80 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της πεντάωρης σύγκρουσης.Οι Χριστιανοί κατηγορούν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, όχι μόνο επειδή επέτρεψε στους Μουσουλμάνους Αιγύπτιους να τους επιτεθούν χωρίς να τιμωρηθούν, αλλά και επειδή επέτρεψε – και εξέφρασε- εμπρηστική αντί-χριστιανική ρητορική. Για παράδειγμα, σε μια ανοιχτή συγκέντρωση για τον πρόεδρο Μοχάμετ Μόρσι πέρυσι, ο κληρικός Safwat Hegazy προειδοποίησε ότι οι Αιγύπτιοι Μουσουλμάνοι θα «χύσουν το αίμα» των Χριστιανών που αμφισβητούν τη νομιμότητα του Μόρσι.Τον Φεβρουάριο, ο Κόπτης πατριάρχης της Αιγύπτου, Πάπας Τουάντρος Β΄, επέκρινε έντονα την ηγεσία της χώρας σε μια τηλεοπτική συνέντευξη, λέγοντας ότι το νέο σύνταγμα κάνει διακρίσεις και χαρακτηρίζοντας τον «εθνικό διάλογο» του Μόρσι μια κενή χειρονομία. Αυτή η ασυνήθιστα επιθετική στάση αντανακλά την αυξημένη απογοήτευση των Χριστιανών, καθώς και της κοσμικής και φιλελεύθερης αντιπολίτευσης, με τη μονοπωλιακή δύναμη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.Η Συρία, η οποία κάποτε καλωσόρισε τους χιλιάδες χριστιανούς που προσπάθησαν να ξεφύγουν από τον πόλεμο στο Ιράκ, βιώνει μια ανάλογη αλλαγή, καθώς ο ολοένα και περισσότερο σεχταριστικός εμφύλιος πόλεμος δημιουργεί φόβο και δυσπιστία σε όλο τον πληθυσμό. Παρά το γεγονός ότι οι Χριστιανοί έχουν σε μεγάλο βαθμό προσπαθήσει να παραμείνουν ουδέτεροι στη σύγκρουση, έχουν εμπλακεί σταδιακά, κάποιοι παίρνοντας τα όπλα και άλλοι ως θύματα απαγωγών και βίας.Ο Έλληνας Καθολικός Πατριάρχης Γρηγόριος Γ’ των Μελχιτών δήλωσε πρόσφατα ότι, από το 2011, έχουν σκοτωθεί πάνω από 1.000 Χριστιανοί, ενώ πάνω από 40 εκκλησίες και άλλα χριστιανικά ιδρύματα (σχολεία, ορφανοτροφεία και γηροκομεία) υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν. Κάποιοι εκτιμούν ότι 300.000 Χριστιανοί έχουν εγκαταλείψει τη Συρία.Επιπλέον, οι επιπτώσεις από την αδυσώπητη περιφερειακή σύγκρουση αποσταθεροποιούν τον Λίβανο, μια χώρα που προσφέρει στους Χριστιανούς μια συνταγματική εγγύηση πολιτικής εκπροσώπησης. Περίπου 400.000 πρόσφυγες – πολλοί από αυτούς σουνίτες μουσουλμάνοι, συμπεριλαμβανομένων των φυγάδων ανταρτών- έχουν φύγει από τα σύνορα από τη Συρία, επιδεινώνοντας τις θρησκευτικές εντάσεις και απειλώντας να διαταράξουν την ευαίσθητη κοινωνική και πολιτική ισορροπία του Λιβάνου.Βάσει αυτού, όπως επισημαίνει ο Martin Göttingen του Πανεπιστημίου Tamcke, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση για τους χριστιανούς πρόσφυγες στη Μέση Ανατολή από το να κατευθύνονται όλο και περισσότερο προς την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Εάν η τάση αυτή συνεχιστεί, η Μέση Ανατολή θα χάσει σταδιακά τις χριστιανικές εκκλησίες της. Προκειμένου να αποφευχθεί μια τέτοια τραγική κατάληξη, οι δυτικοί ηγέτες πρέπει να αναλάβουν έναν πιο ενεργό ρόλο στην προάσπιση της προστασίας των χριστιανικών μειονοτήτων σε όλο τον αραβικό κόσμο. Τελικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι στον αραβικό κόσμο έχουν τις ίδιες επιθυμίες: την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τα ίσα δικαιώματα. Όσοι διώκουν τους Χριστιανούς θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η Αραβική Άνοιξη θα πρέπει να ωφελήσει όλους τους Άραβες.project-syndicate
